"Vazife malullüğü" ifadesi, Türkiye'de Sosyal Güvenlik Kurumu'nun (SGK) hizmetleri kapsamında kullanılan bir terimdir. Bu durumda, çalışanların meslekleri nedeniyle iş kazası veya meslek hastalığı sonucu malul kalmaları durumunda SGK, malullük aylığı ödemektedir. Bu konu 5434 sayılı Emekli Sandığı Kanunu'nun 44. maddesi tarafından düzenlenmektedir.
Ayrıca, Vazife malullüğü kapsamına girmeyen,farklı sebeplerden dolayı olulan maluliyet durumlarında da SGK, malullük aylığı ödemektedir. Bu tür maluliyet durumlarına "adi malullük" denir. Adi malul olan bir kişi, çalışmasına bir mani olmayan durumlarda çalışmaya devam edebilir ancak kişinin adi malul olması için en az 10 yıl hizmet süresi olmalıdır. Adi malullük talebinde olan kişi, aldığı raporu kuruma teslim eder. Sosyal Güvenlik Kurumu tarafından maluliyet kararı verilip verilmeyeceği rapora göre belirlenir.
Adi malullük durumunda, çalışmaya engel görülmediği durumlarda kişi emekliye sevk edilmeyebilir. Eğer gerekli şartları taşıyor ise kişi malulen emekliye ayrılır ve emekli maaşı bağlanır.
Kısca, adi malullük, çalışma sırasında meydana gelen iş kazalarında ya da meslek hastalığı sonucunda değil, diğer sebeplerden kaynaklanan maluliyet durumlarını ifade eder. Adi malullük aylığı, vazife malullüğü aylığından farklı olarak, çalışanın prim ödeme gün sayısı, çalışma süresi ve maluliyet derecesine göre hesaplanır. Vazife malullüğü aylığı ise, prim ödeme gün sayısı ve maluliyet derecesine göre hesaplanır.