Cumhurbaşkanlığı Hükümet Sisteminin uygulamaya girmesinden sonra üst düzey kadrolara atanma şartlarının gevşetilmesi gevşek bir bürokrasi oluşturdu.
Tecrübe ve nitelik yoksunluğu beraberine birçok soruna yol açmakta acil sorunlar ise sürekli olarak ötelenmekte ve sümenaltı edilmektedir. Temsil ve tanıtım ile zaman geçirilmesi, kalıcı sorunları kronik hale getirmektedir.
Yanlışlıkla da olsa ciddi sorunlarla ilgili toplantılar yapılarak çözüm üretilmeye çalışılsa da toplantılar sorunlara çözüm üretmek yerine yeni sorunlar oluşturma mekanı haline gelmektedir. Her toplantı sonrasında kırılan potlar dedikodu malzemesi haline dönüşmektedir.
Üst düzey kadrolardan ümidini kesen alt düzey kadrolarda bulunanlar ise birçok soruna kendi yöntemleriyle çözüm üretmeye çalışmaktadır.
Dert küpü haline gelen bir daire başkanı kurumunda yaşananları detaylarına girmeden anlatmaya başlayınca durumun vahametini daha iyi anladık.
Daire Başkanı konuşmasını şöyle sürdürdü; Genel müdürle herhangi bir sorunu çözemiyoruz. Bakan yardımcısı ise başka bir alemde ve genel müdürle sürekli çekişme halinde. Ne yapacağımızı şaşırmış durumdayız. Rutin işlerde dahi sorun yaşıyoruz.
Genel müdürün ve bakan yardımcısının en iyi yaptığı iş ise sosyal medya takibi.
İşi gücü bıraktık bir de bunlar için paylaşım hazırlıyoruz.
Birde bunları yerlerinde bulmak ciddi bir mesele. Bulsak da görüşmek hemen hemen imkansız hale geliyor. Sabahtan akşama kadar üst makamlara muhatap olan bu kişiler nitelik ve tecrübe boşluğunu her şeye evet diyerek doldurmaktadır. Bunların her şeye evet demesi ise bizleri ciddi sıkıntılara sokmakta ve gereksiz gerginlik oluşturmaktadır. Hayır cevabının sevimsizliği ise ister istemez bizleri istenmeyen personel konumuna sokmaktadır.
Kamu kurumlarında etkili ve yetkili görevlerde bulunan birçok bürokratın gözü sürekli olarak sosyal medyadadır. Elinden akıllı telefonlar düşmediği gibi gözleri de asla ekrandan ayrılmaz. Cezbeye gelmiş derviş misali retweet zikri çekmek için konsantre olurlar.
Birlikte çalıştığı bakan ya da Cumhurbaşkanlığı bir paylaşım yapsa da onu retweet yapsa.
Bu kişilerin kurumlarının faaliyet alanlarına ilişkin dişe dokunur bir paylaşımına rastlayamazsınız.
Bu adamların hiç mi fikri yok diye düşünüyorsunuz. Olsa herhalde görürdük. Fikir beyan etmenin aynı zamanda sorumluluğu da vardır. Ola ki yanlış bir beyanda bulunursa koltuk gidebilir. Cumhurbaşkanının yaptığı paylaşımı yeniden paylaşmanın ise hiçbir mahzuru yoktur. Cumhurbaşkanının ya da bakanın benim yaptığım paylaşımını niçin paylaşıyorsun diyecek hali yok ya.
Özellikle bazıları var ki adamda fikir namına en ufak bir kırıntı dahi yok. Halbuki görev yaptığı kurumun paylaşacağı birçok faaliyeti olduğu gibi ciddi de sorunları vardır.
Bürokrasinin bu tür fikirsiz güruhtan arındırılması ya da bunlara fikir enjekte edecek bir formül bulunması kaçınılmaz hale gelmiştir.